Onze poppen zijn, voor een ervaren speler, eenvoudig te bedienen: een stang, vast in de rug en maar vier draadjes : één voor elk hand en twee voor de kop. Die beweegt los op de hals om het spreken te suggereren. De pop doen stappen kan met de stang.
Poppentheater voor volwassenen, daar was al een publiek voor in Aalst. Dat van theater Aabazjoer. Bij hen kregen we onze eerste try-out.
En zo waren we vertrokken. Er werden spelers bijeengezocht en op 1 april 2009 gingen we van start.
Omdat de poppen groot en zwaar zijn staan de spelers op de scene, in het zwart gekleed, voor zwarte doeken.
De decors zijn meestal simpele zetstukken.
De tekst wordt op voorhand opgenomen. Daardoor kunnen we de complexe inhoud en subtiliteit van Shakespeares stukken trouw blijven en voor elk personage een gepaste stem zoeken: meestal prominente “Oilsjteneers” en amateurtheater acteurs.
Zo groeide het gezelschap uit tot een indrukwekkende bezetting :
9 spelers op de scene, 3 personen achter de scene om de marionetten klaar te maken, aan te geven, en de decorstukken te wisselen; 3 in de regiekamer : de regisseur, één klankman en iemand voor het licht. Alles samen een vijftiental mensen voor de voorstellingen.
Voeg daarbij een twintigtal stemmen per stuk en een tiental bijkomende medewerkers voor productietaken, kostuums, decor, klankband en originele muziek.
